UWAGA konkurs!
Mistrz Programowania
Serwis algorytm.edu.pl zaprasza na kompleksowe zajęcia przygotowujące do matury z informatyki (nowa podstawa programowa) oraz dla uczniów szkół podstawowych do zajęć przygotowujących do Olimpiady Informatycznej Juniorów.
więcej informacji pod adresem szkola-fraktal.pl
Do wyświetlania danych na ekran służy obiekt zdefiniowany w bibliotece "iostream" cout (out jak wyjście, np. na ekran monitora). Jego konstrukcja jest następująca:
std::cout << "Jakiś ciąg znaków :)";
Jeśli do programu dołączymy linijkę
using namespace std;
która jest omówiona tutaj, zapis możemy skrócić do postaci:
cout << "Jakiś ciąg znaków :)";
Jak łatwo zauważyć, powyższa konstrukcja pozwala wyświetlać napis na ekranie monitora, który jest umieszczony w cudzysłowie. Dodatkowym elementem jest operator wyjścia <<, który pokazuje kierunek przekierowania strumienia znaków. Jest to przeciążony operator przesunięcia bitowego.
Przy wyświetlaniu zmiennych lub wartości działań, zapisujemy je bez użycia cudzysłowu, np.:
cout << b*34 - 45 + a;
Możemy łączyć wyświetlanie ciągów znaków z wartościami zmiennych (lub samymi wyrażeniami) oddzielając każde z nich operatorem << np.:
cout <<"Wartość wyrażenia "<<23*7655<<" jest większa niż "<<22*7654 ;
Na ekranie monitora pojawi się komunikat:
"Wartość wyrażenia 176065 jest większa niż 168388"
Prześledźmy przykład wyznaczania sumy dwóch liczb:
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int a = 67, b = 56;
cout <<"Suma liczb "<< a <<" i "<< b <<" wynosi "<< a+b << endl;
return 0;
}
Do wstawienia znaku końca linii (znak enter), możemy wykorzystać dwie metody.
Pierwsza to wpisanie wewnątrz tekstu kombinacji: \n, natomiast druga polega na dopisaniu instrukcji endl (end line), którą wstawiając, oddzielamy separatorem strumienia wyjścia. Prześledźmy przykład:
#include<iostream>
using namespace std;
int main()
{
//wstawienie trzech znaków enter
cout<<"Ala ma kota\n\na kot ma Ale :)\n";
//tak samo jak wyżej
cout<<"Ala ma kota"<<endl<<endl<<"a kot ma Ale :)"<<endl;
return 0;
}
W pierwszym i drugim przypadku zostanie wstawiony tekst "Ala ma kota", następnie dwa znaki enter, tekst "a kot ma Ale :)" i znak enter.
Innym znakiem specjalnym jest znak tabulacji, który możemy wstawić za pomocą kombinacji \t, lub sygnał z głośniczka dźwiękowego \a.
Do wstawiania znaków poprzez podanie kodów ASCII, możemy posłużyć się następującą kombinacją: \nr, gdzie nr to kod ASCII danego znaku zapisany w systemie ósemkowym.
Prześledźmy przykład:
#include<iostream>
using namespace std;
int main()
{
//wyświetlenie dziwnego znaczka
cout<<"To jest dziwny znaczek: \211"<<endl;
//wstawienie dwóch tabulatorów i
//dwóch sygnałów z głośniczka systemowego
cout<<"\t\t\a\a"<<endl;
return 0;
}
Do pobierania danych z klawiatury służy obiekt cin (in jak wejście), który jest zdefiniowany w bibliotece "iostream" ("iostream.h").
Podobnie jak w przypadku obiektu cout mamy do dyspozycji dwie możliwości:
std::cin>>nazwa_zmiennej;
lub po dodaniu linijki
using namespace std;
mamy postać:
cin>>nazwa_zmiennej;
Zauważmy, że w tym przypadku stawiamy znaki przekierowania strumienia w odwrotną stronę ">>". Inaczej mówiąc, "strzałeczki" pokazują, że wczytane dane będą przypisane do zmiennych.
Jeśli chcemy podać wartości kilku zmiennych, można to zrobić, oddzielając zmienne znakiem wejścia strumienia np.:
cin>>pierwsza_zmienna>>druga_zmienna>>trzecia_zmienna;
Prześledźmy przykład.
Napisz program, który po wczytaniu dwóch liczb całkowitych obliczy ich iloczyn.
#include<iostream>
using namespace std;
int main()
{
int a, b;
cout<<"Podaj dwie liczby: ";
cin>>a>>b;
cout<<"Iloczyn liczby "<<a<<" i "<<b<<" wynosi: "<<a*b<<endl;
return 0;
}